Gisterenavond was er een vergadering van de commissie welzijn. Ik vond het een goede vergadering. Toch leuk om naast 'harde elementen' in de portefeuille ook totaal andere onderwerpen te hebben. Zo kon ik het gisteren uitgebreid over biljarten hebben. De commissie was hier positief over (Marcel van Tol (GB) vermeldde zelfs: "wij hebben vertrouwen in de wethouder").
Vanmorgen ben ik naar de tandarts geweest. Ik mag uiteraard weer snel terugkomen voor de nodige te verrichten handelingen. Bij de tandarts kwam het volgende, waargebeurde verhaal in mij op, wat ik u als vaste lezer natuurlijk niet wil onthouden.
Mijn opa Binnendijk (Daan, ik ben naar hem vernoemd) is nu bijna 15 jaar geleden op 88-jarige leeftijd overleden.
Mijn overgrootvader had een verhuisbedrijf en een bodedienst. Mijn opa werd opgeroepen voor de keuring voor militaire dienst. Mijn overgrootvader vond dit zeer vervelend, want hij kon de werkzaamheden van mijn opa in het bedrijf niet missen. Hij beloofde mijn opa een gouden horloge indien hij uit militaire dienst kon blijven.
Mijn opa wilde eigenlijk ook niet in militaire dienst, wilde in het bedrijf blijven werken en .... een goude horloge, die wilde hij natuurlijk wel hebben. Maar, hoe kom ik er onderuit bij de keuring?
Vervolgens kreeg hij een briljant, maar wel enigszins extreem idee. Hij liet al zijn tanden trekken, ging naar de keuring en zei : "ik kan alleen pap eten". Afgekeurd, ruim 70 jaar lang een volledig kunstgebit maar wel een gouden horloge rijker.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten