Trotse vader

De start van het politieke seizoen laat in Katwijk nog even op zich wachten, maar het voetbalseizoen is weer gestart. Rijnsburgse Boys en Katwijk hebben hun eerste schreden in de topklasse gezet, vanavond speelt Rijnsburgse Boys in de KNVB-beker thuis tegen Dongen, de winnaar van de algehele amateurbeker van vorig seizoen. De overige plaatselijke clubs (Quick Boys, Rijnvogels en Valken'68) zijn druk bezig met de voorronde van de districtsbeker en starten volgende week met de competitie.
Quick Boys doet niet mee in de topklasse en daar zijn al leuke grappen over gemaakt (De gemeente is verheugd dat ook komend seizoen het recreatieve voetbal gewaarborgd is), maar het is toch een gemis om een dergelijke club niet op het hoogste niveau te zien acteren.

Het jeugdvoetbal is ook weer begonnen. Het begon er mee dat mijn oudste zoon (9) zijn voetbalschoenen kwijt was en dat er vlak voor de eerste training nieuwe schoenen gekocht moesten worden. In de sportzaak viel zijn oog allereerst op goudkleurige voetbalschoenen. Nu behoor ik tot de prinzipenreiters die vinden dat voetbalschoenen gewoon zwart moeten zijn, dus stelde ik dat hij pas goudkleurige schoenen zou krijgen indien hij 10x achterelkaar links/rechts kan hooghouden, vervolgd door de bal stil te leggen in zijn nek. Kapsones moeten wel ergens op gebaseerd zijn. Mijn verwachting is dat mijn zoontje nog wel een aantal jaren met 'normale' schoenen speelt.
De eerste wedstrijd (RBB E9) ging ondanks een geflatteerd verlies (1-2) zeer goed. Leuk team en mijn zoontje speelde met volle inzet. Tot mijn grote verrassing trok hij halverwege de 2e helft vol aan de noodrem door met een sliding van achteren een doorgebroken speler neer te halen. De scheidsrechter floot terecht en de neergehaalde speler moest huilen.Volgens mij speelde hij niet de bal, dus een penalty was terecht geweest (aan rode kaarten doen ze niet op dit niveau). De scheidsrechter gaf een vrije trap die verder niets opleverde.
Mijn zoontje was woest na afloop. De scheidsrechter deed onbegrijpelijke dingen en floot alleen maar omdat de tegenstander ging huilen. "ik vond het terecht dat de scheidsrechter floot, sterker nog, hij had geen vrije trap, maar een penalty moeten geven". "Helemaal niet, de scheidsrechter zei dat het per ongeluk was. Als het per ongeluk was, dan is het geen overtreding en had hij geen vrije trap moeten geven".
Trotse vader : goede overtreding en leuke redenatie.

tandeloze tijd deel 2

vanmorgen werd zei er iemand tegen mij dat mijn eerdere stukje over mijn gebit waarschijnlijk verzonnen was. Nee, helaas niet. Bijgaand een vakantiefoto van mij.

niet geplaatste brief

Nadat ik gisteren de Volkskrant had gelezen, besloot ik om toch ook maar te reageren op de berichtgeving. De Volkskrant heeft mijn brief niet geplaatst, jammer, maar dan plaats ik de brief wel op m'n blog.

Gisteren (dinsdag) stond ook weer in De Volkskrant het nodige over de worsteling die in het CDA leeft over de huidige kabinetsformatie. Op de door de voorstanders gebruikte argumentatie valt het nodige af te dingen.

De voorstanders melden dat zij vertrouwen hebben in de fractie en Maxime Verhagen. waarom zouden de tegenstanders dat niet hebben? Ik ben het niet eens met deze keuze voor kabinetsformatie, maar ik zie niet in waarom dit zou betekenen dat ik geen vertrouwen zou hebben in de frcatie en de heer Verhagen. Integendeel, mijn vertrouwen in deze mensen is groot.

De voorstanders vinden het beter om de uitkomst eerst af te wachten en daar dan op het ingelaste congres over te spreken. Het CDA kent geen congrestraditie zoals bijvoorbeeld de PvdA. Voor wie nooit op een CDA-congres is geweest: gezellig,niet teveel discussie, lachen en klappen. Vele jaren was deze sfeer juist een kracht van het CDA, voor de huidige discussie kan het ook een zwakte zijn. Er moet geen straaljager gekocht worden, maar er moet een zeer principiele discussie gevoerde worden die de gemoederen binnen onze partij stevig bezighoudt. In dit kader is het juist goed en verstandig om die discussie nu reeds te voeren en niet te bewaren tot een partijcongres.

De ondertekenaars van de petitie worden afgedaan als onbeduidend. Collegawethouder Vroom maakt het op bladzijde 5 van de Volkskrant van gisteren wel erg bont: "het zijn frustraties met een verleden. Oud-voorzitters en mensen die vroeger veel te zeggen hadden". De ondertekenaars zijn lid van het CDA, worden alleen leden die (nog) een bestuurlijke functie vervullen serieus genomen? Zijn sommige leden meer gelijk dan andere leden?

Voor het CDA is het m.i. belangrijk dat zij duidelijk kiest voor de verworvenheden waar zij haar bestaansrecht aan ontleent. Een samenwerking in wat voor vorm dan ook, tast dit aan, committeert. De PVV zal niet gratis gedogen, daar zal onvermijdelijk iets tegenover moeten staan. Een regering moet zich niet laten gijzelen door verbale scheten en boeren die ongetwijfeld gelaten gaan worden. In deze tijd hebben we een stevig kabinet nodig, geen kabinet die elke week exegese nodig zal hebben van het gedoogakkoord.

Daan Binnendijk, wethouder gemeente Katwijk

tandeloze tijd

Vandaag weer voor het eerst begonnen na een heerlijke vakantie (2 weken Bretagne en een weekje thuis). Vaste prik op vakantie is echter dat er een kleine ramp met mijn gebit gebeurt. Ook deze vakantie was het weer raak, waarover ik hieronder zal verhalen.

Mijn gebit en ik hebben een moeizame relatie met elkaar. Daarnaast heb ik een forse angst voor de tandarts, hoewel dit de laatste jaren met dank aan tandarts Gerco een stuk verminderd is.
Er overkomen me ook altijd stomme dingen. Zo was ik vlak voor mijn trouwen met mijn (inmiddels) vrouw in de winkel 'de Porseleinkast' in Katwijk voor de aanschaf van een servies. Nu interesseerde me dit onderwerp toen ook al niet, dus ik sjouw een beetje achter mijn vrouw en de verkoper aan, en mijn oog valt op een Wedgewood-schaaltje gevuld met bonbons. Ik wacht een moment af waarop ik mij onbespied weet en stop 2 bonbons in mijn mond, die ik snel en ongezien wil wegwerken. Inmiddels begrijp ik het wel. De bonbons zijn voor de sier en dus nep,gemaakt van een soort beton. In ieder geval waren ze sterker dan mijn kiezen.
Afgelopen februari verloor ik een stiftand in een wildwaterbaan in een zwembad in Belgie. Een zoektocht in het bruisende water bleef zonder resultaat.
Nu was ik in Bretagne in een lief winkeltje waar ze allerlei lokale producten verkopen. Bretagne kent veel heerlijke streekproducten. Kaas, crepes, cidre, heerlijk bier, en ook heerlijke koekjes. De laatste zijn een soort kletskoppen die in allerlei variaties te koop zijn en die je ook kunt proeven in de winkel. Na enkele soorten te hebben getest , ging ik nu voor de variant met myrtelles. Ik hoorde een fors gekraak en dacht "zo dat is krokant".
Direct na mijn vakantie mijn tandarts gebeld, hij is nu zelf met vakantie en volgende week terug. In ieder geval zal ik het tot die tijd zonder 1 van mijn voortanden moeten doen. Als ik lach, koop je direct een straatkrant van me.